Arheološka istraživanja u manastiru Pustinja (VIDEO)
PRIJEPOLJE – U manastiru Pustinja nedaleko od Prijepolja nastavljena su arheološka istraživanja kojima se delimično rasvetljava prošlost ove crkvene zajednice. Za drugu fazu istraživanja Ministarstvo kulture izdvojilo je milion dinara.
Istraživanjima su prethodno otkriveni ostaci objekta za stanovanje sa dve prostorije, kao i keramički predmeti i stari novac. Sav pokretni materijal biće prenet u prijepoljski muzej.
„Ove godine otkrili smo još jednu prostoriju tog tipa, a u planu nam je da dodatno istražimo istočni deo te građevine“, izjavila je arheolog Tijana Pušica.
Uvod u nastavak istraživanja bilo je otkriće olovnog pečata, na osnovu kojeg je utvrđeno da je manastir posvećen Svetom Simeonu Mirotočivom, a ne apostolima Petru i Pavlu, kako se do sada pretpostavljalo. Takođe, utvrđeno je da je manastir izgrađen u 17. veku, a da svoj trenutni naziv duguje stanju nastalom posle Velike seobe.
„Bilo je tu pustošenja i uticaja spoljnih elemenata. Ali, hrišćanski smisao je obnavljati dobro, obnavljati život“, kaže vladika Atanasije, arhiepiskop i mitropolit mileševski.
S obzirom na blizinu magistralnog puta ovaj manastir se, za razliku od većine zajednica ovog tipa, ne nalazi u preterano izolovanom području. Iz tog razloga u opštini vide izvesni turistički potencijal ovog mesta koje se nalazi u opštini inače poznatoj po sakralnim objektima i kulturno-istorijskom nasleđu.
„Pamtim period kada je ovo mesto bilo u ruševinama i drago mi je što učestvujem u njegovom renoviranju. Cilj nam je da ovo mesto više ne nosi naziv Pustinja“, kaže predsednik opštine Prijepolje, Drago Popadić.
Najavljeno je da će se ponovo aplicirati za novac potreban za nastavak istraživanja, tako da se očekuje da radovi budu nastavljeni naredne godine.
„Uveren sam u to da ćemo uspeti da ovo mesto privedemo nameni, tj. da ono više ne bude Pustinja već pravo manastirsko bratstvo“, kaže direktor prijepoljskog muzeja, Zvonko Mandić.
U prvom planu za naredni period biće konzervacija već otkrivenih delova lokaliteta, čime bi se sačuvali od propadanja u novonastalim uslovima, s obzirom na to da više nisu pokriveni zemljom koja ih je, kao prirodni konzervator, do sada štitila.
